আজন্ম
শুকান মৰাঠাৰিবোৰ মৰমৰকৈ ভাঙি পৰাৰ দৰে
অথবা ওখ গড়াটো ক্ৰমান্বয়ে নৈখনিত মিলি যোৱাৰ দৰে
এটা দুখ
দুখৰ পৰিসীমা দুখ
জীৱনজোৰা...
ভাৱনাৰ স্বৰলিপি
নিমাত অনুনাদ
নৈখনে মেলি দিলে নাও
নাও বোলে উঠোতে ডুবে
নামোতে ডুবে
নাৱৰীয়া গুছি যায়
দুঁদতীয়া দলং বগায়
ৰংদৈ আচলেৰে নামিছে সন্ধিয়া
ভটিয়নি পশ্চিম
গধূলিক মাতি নিলে
জিলীবোৰে অৰণ্যলে’
হাবিত কাঁহে
ওলাই নাহে
দুখবোৰে পিন্ধি ল’লে জৰায়ু
শুই থাকিল উজাগৰে
দহমাহ দহৰাতি
সাগৰ সৌৰভ
No comments:
Post a Comment