কিমান দূৰত্বত ৰৈ তোমালৈ বুলি
হাতখন মই দাঙি দিলোঁ
সেইবাটেৰে আহি থকা বতাহজাকে
আকৌ ঘূৰি গৈ
কিবা বতৰা এটা লৈ অহাৰ কথা
ক'ৰবালৈ গুচি যামগৈ বুলি
ইয়াতেই মই ৰৈ থাকিলোঁ
ৰৈ থাকিলোঁ
দিন-বাৰ মিলিব মিলিব বুলি
কথাবোৰ কত পাতিলোঁ
ভাঙিলোঁ
উশাহ মোৰ গৈ থাকে
সেই একেই দিশে
ভৰি মোৰ নলৰে
ভৰিয়ে মোৰ শুঙি থাকে
মাটিৰ তলৰ গোন্ধ
আঙুলিবোৰ তললৈ সোমাই যায়
সোমাই গৈয়ে
তোমাক আকৌ বিচাৰি ফুৰে
এবাৰো পিছ নুবুলি
আন্ধাৰৰ বাট এটাৰে তুমি গৈ আছা
আৰু ভাল দিনৰ অপেক্ষাত
মৃত্যুৰ ক্ষণ গণি থকা মানুহবোৰৰ স'তে
একেঠাইতে মই ৰৈ আছোঁ
সাগৰ সৌৰভ
No comments:
Post a Comment